یک روز ارباب لقمان گوسفندی به او داد و گفت :        

این گوسفند را بکش و بهترین اعضایش را برای من بیاور.

لقمان گوسفند را کشت و دل و زبانش را برای اربابش برد و گفت :

این دو عضو ، بهترین اعضاست.

چند روز بعد ارباب لقمان باز هم گوسفندی به او داد و گفت :

این گوسفند را هم بکش و این بار بدترین عضوهایش را برایم بیاور !

لقمان گوسفند را کشت و باز هم دل و زبانش را برای اربابش برد و گفت :

این دو بدترین عضوهاست!

ارباب لقمان حیران شد و از او پرسید : مگر تو دیوانه ای ؟

آخر چگونه می شود که دل و زبان هم بهترین عضوها باشند و هم بدترین عضوها؟

لقمان پاسخ داد : من اشتباه نکرده ام ، اگر صاحب دل و زبان ، خوب و درستکار باشد

، دلش هم پاک باشد و از زبانش برای گفتن حرف های پسندیده استفاده کند، دل و

زبان بهترین عضوهاست .  اما اگر او آدم پستی باشد و دلی چرکین و زبان بد گویی

داشته باشد ، دل و زبان بدترین عضوهاست!